mującą możliwość studiowania Kodeksu Gertrudy w oryginale. Prowadzone przy tym kwerendy w wielu rzymskich bibliotekach były tego nieocenionym dopełnieniem.
     W pamięci pozostanie mi żywe zainteresowanie podjętym przeze mnie tematem Pani Profesor Karoliny Lanckorońskiej, której osobistej hojności zawdzięczam również pozyskanie barwnych fotografii Miniatur Gertrudy, publikowanych w niniejszej książce.
     Autopsja Kodeksu Gertrudy i publikacja zdobiących go miniatur nie byłyby możliwe bez uprzejmej pomocy Doktor Paoli Lopreato, Dyrektor Museo Archeologico Nazionale w Cividale, oraz Doktor Valerii Poletto, kierującej Biblioteką tego Muzeum.