Monomach w konstantynopolitańskiej mozaice, albo też diadem, już nie używany na dworze bizantyńskim, ale ciągle obecny w sztuce. Koronę księżnej Ireny identyfikuje jako modiolos ze sterczynkami nałożony na chustę. S.A. Wysocki poprzestaje na ogólnym stwierdzeniu, że Jarosław nosi stemmę, a Ingigerda - koronę, dopuszczając możliwość wprowadzenia drobnych zmian ich kształtu przez A. van Westerveldta. Tymczasem wydaje się, że zmiany wprowadzone przez holenderskiego mistrza, który na ogół starał się wiernie powtarzać pierwowzór, są w istocie nieznaczne. Zauważmy najpierw, że na przerysie korony Włodzimierza i Jarosława są identyczne, natomiast różni się od nich, choć w niewielkim stopniu korona Ingigerdy, można więc założyć, że i w o ryginalnym malowidle książęce korony były w taki właśnie sposób zróżnicowane. Jednak, co ważniejsze, A. van Westerveldt znakomicie uchwycił ich najbardziej charakterystyczne cechy: wąską opaskę z perełkowaniem na brzegu, przymocowane do niej trójkątne sterczynki oraz poprzeczny, wysadzany perłami kabłąk z krzyżem. Podobny typ korony występuje w przytaczanej już miniaturze w Psałterzu Barberini.

Jednak w porównaniu z nią na przerysie brak tak charakterystycznych prependouliów, które konsekwentnie widnieją na wszystkich monetach z wizerunkiem Włodzimierza. Można by założyć, że pominął je holenderski malarz, tymczasem także korony Jaropełka i Kunegundy nie mają takich zawieszek. Łączą je nadto dwie podstawowe cechy: złota opaska wysadzana kamieniami i perłami oraz poprzeczny kabłąk z perłami. Można więc na tej podstawie wysunąć pogląd, że pracujący dla Gertrudy malarz bezwiednie lub na wyraźne polecenie fundatorki skopiował korony przedstawione na fresku. Nie wiadomo, czy ich kształt odpowiadał rzeczywistym koronom noszonym przez Jaropełka i Kunegundę, jednak to pozostaje kwestią drugorzędną wobec ideowej wymowy wskazanego podobieństwa.

Korony pierwszych władców Rusi Kijowskiej      Zagadnienie wyglądu i pochodzenia insygniów pierwszych władców Rusi Kijowskiej jest szeroko komentowane w literaturze przedmiotu, choć znacznie częściej punkt odniesienia stanowi tzw. czapka Monomacha, w tradycji identyfikowana jako dar cesarza Konstantyna IX Monomacha dla księcia Włodzimierza,